Een van de meest voorkomende mannelijke ziekten is prostatitis. Met de ontwikkeling van deze ziekte vindt bij een man een ontstekingsproces plaats in het gebied van de prostaatklier. Aangezien deze ziekte vrij vaak voorkomt, moet u vertrouwd raken met het behandelingsregime voor prostatitis. Het zal van verschillende factoren afhangen. In het bijzonder moet het behandelingsregime voor prostatitis gebaseerd zijn op het type ziekte, evenals op de redenen die hebben geleid tot het optreden van het ontstekingsproces.
Soorten prostatitis
De chronische vorm van prostatitis ontwikkelt zich bij een patiënt nadat micro-organismen de prostaat zijn binnengedrongen, maar er zijn andere oorzaken van deze ziekte. Heel vaak leiden leeftijdsgerelateerde veranderingen bij een man, evenals congestie in de prostaatklier, tot deze pathologie. Zelfs na zorgvuldige naleving van het behandelingsregime voor prostatitis, kan een terugval van de ziekte worden waargenomen, die in de meeste gevallen wordt veroorzaakt door de volgende factoren:
- zittende levensstijl;
- verzwakt immuunsysteem;
- overgedragen seksuele infecties;
- constante spanning;
- ongepast dieet en dieet;
- prostaatbeschadiging;
- roken;
- hypothermie.
Als de acute vorm van de ziekte niet op tijd wordt behandeld, wordt deze chronisch. Tegelijkertijd is chronische prostatitis erg moeilijk om tijdig te bepalen, omdat het in de meeste gevallen asymptomatisch is, dat wil zeggen dat het ontstekingsproces van de prostaat niet gepaard gaat met tekenen. Zowel chronisch als acuut kan een bacteriële vorm van prostatitis zijn. Bacteriële prostatitis kan worden gevormd door de aanwezigheid van verschillende micro-organismen, voornamelijk enterokokken, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa.
Met een dergelijke ziekte heeft een man tekenen die kenmerkend zijn voor een acute vorm van prostatitis. De juiste diagnose wordt echter pas door een specialist gesteld na een grondig laboratoriumonderzoek. U moet er ook op letten dat de bacteriële vorm van prostatitis in de meeste gevallen voorkomt bij mannen ouder dan 20 jaar.
Ontwikkelingsfactoren
Verschillende factoren kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van de ziekte, waaronder de meest voorkomende:
- verzwakt immuunsysteem;
- verminderde fysieke activiteit;
- frequente onderkoeling;
- slechte gewoonten, zoals roken of alcohol drinken.
Deze pathologie kan ook worden veroorzaakt door pathogenen die de weefsels van de prostaatklier binnendringen, wat optreedt in de aanwezigheid van een infectie of na een chirurgische ingreep.
bacteriële ondersoort
De bacteriële ondersoort van acute prostatitis heeft veel verschillende symptomen, waaronder vaak een lokaal ontstekingssyndroom, evenals een algemeen ontstekingssyndroom. Bij chronische bacteriële prostatitis zijn de tekenen van de ziekte minder uitgesproken, maar met exacerbaties beginnen ze zich te manifesteren. Chronische prostatitis gaat niet gepaard met dergelijke ernstige symptomen. Het behandelingsregime voor prostatitis omvat het volgen van alle aanbevelingen die de arts aan de patiënt heeft voorgeschreven. De belangrijkste medicijnen die nodig zijn voor een dergelijke behandeling zijn antibiotica. In de regel schrijft de arts het gebruik ervan voor 2 weken voor. Over het behandelingsregime voor chronische prostatitis gesproken, moet ook worden opgemerkt dat een specialist macroliden, fluorochinolonen en penicillines kan voorschrijven.
Om het pijnsyndroom te elimineren, worden geneesmiddelen met ontstekingsremmende eigenschappen voorgeschreven, die verschillen in deze niet-steroïde samenstelling.
We blijven het behandelingsregime voor bacteriële prostatitis overwegen. Als de patiënt zo'n symptoom heeft als een overtreding tijdens het plassen, moet hij adrenerge blokkers nemen. Gezien het behandelingsregime voor chronische prostatitis, moet ook worden vermeld dat een specialist vaak antidepressiva aan een man voorschrijft, aangezien patiënten met deze ziekte slapeloosheid ervaren.
stagnerende ondersoort
De congestieve ondersoort van prostatitis wordt ook vaak niet-infectieus genoemd. Het is het meest voorkomende type van deze ziekte. Het is geen infectie die bijdraagt aan de ontwikkeling ervan, maar een stilstaand proces dat direct in de prostaat is gelokaliseerd. Als tijdens de ontwikkeling van deze ziekte een behandelingsschema voor prostatitis bij mannen niet op tijd wordt ontwikkeld, kan het zich ontwikkelen tot een abacteriële vorm. In een vroeg stadium is deze pathologie echter verraderlijk, omdat het erg moeilijk te detecteren is.
Wat is het behandelingsregime voor prostatitis bij mannen van dit type? Allereerst is het noodzakelijk om het ontstekingsproces te elimineren, evenals om congestie in de prostaat en in het bekkengebied te verwijderen. De behandeling moet alomvattend zijn. Een effectief behandelingsregime voor prostatitis omvat de volgende medicijnen en procedures:
- Geneesmiddelen gericht op het bestrijden van de chronische vorm van prostatitis, waaronder geneesmiddelen met ontstekingsremmende en antibacteriële werking.
- Medicijnen gericht op het ontspannen van de spieren van inwendige organen.
- Prostaat massage.
- Fysiotherapie procedures.
- Recepten van de traditionele geneeskunde.
Bovendien moet een man veel aandacht besteden aan sport, omdat fysieke activiteit als een belangrijke fase in de therapie wordt beschouwd. Voor deze doeleinden kunt u het beste hardlopen of fietsen gebruiken. En nu is het de moeite waard om nader kennis te maken met verschillende therapiemethoden, waaronder het gebruik van de meest effectieve medicijnen voor de behandeling van prostatitis.
Het schema van de behandeling van de ziekte
Behandelingsmethoden voor chronische prostatitis omvatten niet alleen het gebruik van medicijnen, maar ook verschillende procedures, zoals massage, fysiotherapie en naleving van preventie. U moet meer vertrouwd raken met het behandelingsregime voor prostatitis bij mannen met medicijnen en andere procedures.
Massage
Sprekend over de kenmerken van de behandeling van prostatitis, is het allereerst noodzakelijk om de massage te benadrukken. Als deze procedure correct wordt uitgevoerd, zal het zeer nuttig zijn voor de prostaat. Er zijn een aantal positieve eigenschappen die massage heeft. Deze moeten het volgende omvatten:
- Verbeterde weefselpermeabiliteit.
- De afgifte van de prostaatklier van verschillende pathogene bacteriën die zich daarin ophopen.
- Normalisatie van de bloedcirculatie in de prostaat.
- Opheffing van congestie.
Allereerst is het vermeldenswaard dat massage uitsluitend wordt voorgeschreven door een specialist die het ook uitvoert. Anders kan deze procedure de situatie van de patiënt alleen maar verergeren. Het is ten strengste verboden om jezelf thuis te masseren, omdat dit onomkeerbare gevolgen voor de gezondheid kan hebben. Houd er rekening mee dat deze procedure een aantal contra-indicaties heeft. Massage is bijvoorbeeld gecontra-indiceerd voor mensen met scheuren in de anus.
Medicatie behandeling
Het organisme van elke patiënt is individueel, daarom mag het behandelingsregime voor prostatitis met antibiotica en andere medicijnen alleen worden gekozen door een specialist die rekening houdt met de algemene toestand van de patiënt, laboratoriumgegevens en het stadium van progressie van de ziekte.
Antibacteriële middelen
Antibacteriële geneesmiddelen worden voorgeschreven door specialisten voor een infectieus type prostatitis. Fluoroquinolonen zijn de meest effectieve medicijnen, vooral in de strijd tegen chronische bacteriële prostatitis.
Een subgroep van tetracyclines is recentelijk praktisch niet gebruikt voor de behandeling van prostatitis, omdat het veel bijwerkingen heeft. Bij uitzondering kan de arts een medicijn voorschrijven met de beste tolerantie.
Bij prostatitis moet het behandelingsregime voor een acute vorm door een arts worden gekozen, dus u mag in geen geval uw toevlucht nemen tot zelftherapie om bijwerkingen te voorkomen.
Voor intramusculaire injectie kunnen geneesmiddelen van de cefalosporine-subgroep worden voorgeschreven.
Macroliden worden minder vaak voorgeschreven dan andere medicijnen, omdat er geen klinisch bewijs is van de geschiktheid van het gebruik ervan bij alle vormen van een ziekte zoals prostatitis. In de meeste gevallen schrijven artsen ze voor om individuele bacteriën, zoals chlamydia of mycoplasma, te bestrijden.
Het behandelingsregime voor prostatitis moet ook worden opgesteld door een arts die rekening zal houden met de kenmerken van het lichaam, evenals met de resultaten van tests en onderzoeken.
Traditionele geneeskunde recepten
Als we niet-traditionele methoden voor de behandeling van prostatitis beschouwen, moeten we ook verschillende effectieve volksrecepten noemen. Als u de juiste fondsen kiest, kunt u met hun hulp van de onaangename symptomen van de ziekte afkomen. Het is echter de moeite waard aandacht te schenken aan het feit dat een dergelijke behandeling complex moet zijn, uitgevoerd samen met de inname van medicijnen.
Bijzondere aandacht moet worden besteed aan planten die een ontstekingsremmend effect hebben. Helpen peterseliezaden bijvoorbeeld om met zo'n ziekte om te gaan? zoals prostatitis. Dit ingrediënt elimineert niet alleen het ontstekingsproces, maar regenereert ook beschadigde weefsels en herstelt de seksuele functies.
Om een remedie te bereiden, moet je twee eetlepels peterseliezaden nemen, giet ze met een glas kokend water. Maar daarvoor moeten de zaden zorgvuldig worden geplet, waarvoor u een koffiemolen kunt gebruiken. Daarna wordt de container op een langzaam vuur op het fornuis gezet en een kwartier gekookt. Folkmedicijn wordt vijf keer per dag koud ingenomen, één lepel.
Een andere effectieve folk remedie om prostatitis te bestrijden, is het gebruik van hazelaar. Voor de voorbereiding kunt u zowel de schors als het blad van de plant gebruiken. Het is echter de moeite waard erop te letten dat deze delen niet met elkaar kunnen worden gemengd, omdat de schors veel langer moet worden gekookt. Om het medicijn te bereiden, heb je een lepel van deze plant nodig. Grondstoffen moeten met kokend water worden gegoten, de container afdekken met een deksel en ongeveer 30 minuten laten trekken. Zeef vervolgens de remedie en neem een kant-en-klare infusie van 50 g voordat u 4 keer per dag eet. De duur van een dergelijke therapie is minimaal 15 dagen.
Om chronische prostatitis te bestrijden, kunt u een tinctuur gebruiken die is bereid op basis van espenschors. Om deze tinctuur te bereiden, moet je 100 g grondstoffen die in de lente zijn verzameld, drogen in de oven. Daarna wordt de schors geplet tot een poedervorm, dan moet het poeder in een glazen container worden gegoten, giet een glas wodka. De container wordt afgesloten met een deksel en gedurende 15 dagen in een donkere kamer geplaatst. Vervolgens moet de remedie worden gefilterd en 3 keer per dag 20 druppels worden geconsumeerd. Als de druppels onaangenaam smaken, kunnen ze worden verdund met een kleine hoeveelheid gewoon water. Deze behandeling moet gedurende 2 maanden worden voortgezet.
Als aanvullende therapie kunnen pompoenpitten worden gebruikt. Feit is dat de samenstelling van dit product zink bevat, wat gewoon noodzakelijk is voor het mannelijk lichaam. Daarnaast raden deskundigen het gebruik van pompoenpitten voor mannen aan om prostaataandoeningen te voorkomen. Om dit te doen, wordt aanbevolen om elke dag ongeveer 30 stukjes gepelde rauwe pompoenpitten te eten.
Apitherapie
Een alternatief voor de traditionele geneeskunde is apitherapie, waarbij behandeling met bijen plaatsvindt. Het schema voor de behandeling van prostatitis met bijen omvat een behandelingssessie, die bestaat uit het aanbrengen van deze insecten met een pincet voor beten op bepaalde punten op het lichaam van de patiënt. Wanneer de bij de patiënt steekt, moet de angel nog 15 minuten in het lichaam blijven zodat het gif volledig in het lichaam wordt gepompt.
Sessies beginnen met twee insecten per keer, geleidelijk toenemend tot 40 stuks. De hoeveelheid hangt in dit geval af van de individuele reactie van het lichaam op apitoxine.
In totaal zijn er twee regelingen voor deze ongebruikelijke behandeling. Een specialist zal een specifieke selecteren, rekening houdend met de kenmerken van de gezondheid van zijn patiënt. Het eerste schema is dat de bijen de voorhuid steken, maar niet het hoofd. Er wordt aangenomen dat dit de kortste weg is voor het bijengif om rechtstreeks in de prostaat te komen. De angel moet 10 minuten in de voorhuid blijven, waarna de bijtplaats met alcohol moet worden behandeld. Een dergelijke behandeling begint met het gebruik van 3-5 insecten, waarbij hun aantal geleidelijk toeneemt tot 40. Apitoxine dringt door in de prostaatklier en gaat door de holle lichamen. Tijdens dit verbeteren de bloedstroom en bloedtoevoer, verdwijnen zwelling en congestie en wordt de infectie vernietigd. Dit therapieschema impliceert nauwkeurigheid in verwaarloosde vormen die een operatie vereisen.
De tweede optie is acupunctuur. In dit geval worden de bijen op verschillende punten op het lichaam geplaatst. Het behandelingsschema is verdeeld over de dag:
- Op de eerste dag is één beet nodig tussen de wijsvinger en de duim van de rechterhand.
- Op de tweede dag zijn er twee bijensteken nodig tussen de wijs- en duim van de linkerhand.
- Op de derde dag zijn drie bijensteken op de rechterelleboog nodig.
- Op de vierde dag zijn 4 insectenbeten nodig in de linkerelleboog.
- Op de vijfde dag zijn 5 bijensteken naar de solar plexus vereist.
- Op de zesde dag - 6 insectenbeten in de liesstreek.
- In de zevende zijn 7 bijensteken nodig in het stuitbeengebied.
- Op de achtste dag moeten er van binnenuit 8 bijensteken in de linker kuitspier zijn.
- Op de negende dag zijn 9 bijensteken nodig in de rechter kuitspier, ook van binnenuit.
- Op de tiende dag zijn 10 insectenbeten nodig in de achillespees op het linkerbeen.
- Op de elfde dag zijn er 11 bijensteken nodig naar de achillespees op het rechterbeen.
Daarna is het noodzakelijk om de hele reeks te herhalen, maar in aflopende volgorde, zodat alle punten een ander aantal happen krijgen.
Concluderend moet worden opgemerkt dat de behandeling van prostatitis uitgebreid moet worden uitgevoerd, inclusief niet alleen het gebruik van antibiotica, maar ook het gebruik van volksremedies, massages. In dit geval wordt de therapie voorgeschreven door een specialist, die wordt afgestoten door de individuele kenmerken van het lichaam van de patiënt.